Σωτήρης
Λιόντος
Ταχυδακτυλογραφία
(απόσπασμα)
Η
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
είναι μια λέξη
δίχως νόημα
εάν δεν την
μοιράζεσαι με
άλλα
αποβράσματα
αυτής της
κοινωνίας
Του
ιδίου ή του
αντίθετου
φύλου αδιάφορο
και τελείως
συμπτωματικό
Αρκεί
να λειτουργούν
ικανοποιητικά
τα ζωτικά τους
όργανα
Πυροδοτημένοι
εκρηκτικοί
μηχανισμοί
στις τσέπες
της
σεισμογόνου
σάρκας
Τρικυμιώδης
κυτταρική
αλυσίδα
φτιαγμένη από
κάρβουνο υπό
μορφή χιόνος
Σώμα
από στάχτη
σκορπισμένη σε
αχαρτογράφητα
σημεία του
ορίζοντα
Κονιορτοποιημένος
αερόλιθος που
εκπέμπει μια υποδόρια
δυσοσμία
απορροφώντας
αδιαπέραστο
σκοτάδι
Προϊόν
μάλλον χημικής
αποσύνθεσης
παρά κοσμικής
ακτινοβολίας
που
εξαντλήθηκε
Σε
διαδικασία
επικείμενης
ανάφλεξης λόγω
ανίατης
στερητικής
ασθένειας
Παρά
τις συχνές
απολυμάνσεις
του φθοριούχου
μου μυαλού
Τις
εκτεταμένες
απεντομώσεις
του
αποσαρθρωμένου
πνεύματος
Και τις
επανειλημμένες
μυοκτονίες των
πανικοβλημένων
σκέψεων
Που
στροβιλίζονται
καθώς
αποκλίνουν
κινούμενες
προς
διαφορετικούς
πόλους έλξης
Μετά τις
σφοδρές
κατσαριδομαχίες
στις
αυλακώσεις και
τα χαρακώματα
του
τοξικοφόρου
εγκεφάλου
Πόσοι
ασφαλτοτάπητες
πρέπει να
περάσουν πάνω
από το
πολτοποιημένο
πτώμα μου
Για να
θεωρηθώ και
κλινικά νεκρός
εφόσον μέχρι
τώρα υπήρξα
μονάχα τυπικά
ζωντανός. . .
Το τελευταίο
αυτό ποιητικό
βιβλίο του
Σωτήρη Λιόντου
Κυκλοφορεί
από τις
εκδόσεις
«Γαβριηλίδης»