Visual poetry
|
Στο 2ο
τεύχος
επιχειρείται
ένα αφιέρωμα
στους ο Π Τ Ι Κ Ο Ύ ς ποιητές και στην
οπτική ποίηση. Το
αφιέρωμα αυτό
είναι μέρος
του γενικού
αφιερώματος στις
νέες μορφές
έκφρασης και
στο πνεύμα διακίνησης
νέων ιδεών το
οποίο πιστά ακολουθεί
το περιοδικό
Οπτική
ποίηση, το
αφιέρωμα Η τέχνη
δεν είναι σε
θέση να λύσει
κανένα
απολύτως
πρόβλημα,
εκτός από την
αξιοποίηση
του ούτως ή
άλλως χαμένου
χρόνου των
σύγχρονων
μεσοαστών. Οι
επιθέσεις που
δέχτηκε κατά
καιρούς, δεν
είχαν να
κάνουν με την
κάλυψη που
παρείχε στο
Κ.Ν.Σ των
εκάστοτε
ηγεμόνων αλλά
με τον πόλεμο που
δήθεν θα έκανε
εναντίον της
κατεστημένης
αρχής, έναν
πόλεμο που
ποτέ δεν
είδαμε. Όλο
αυτό τον καιρό
δεν έκανε
τίποτα άλλο
από το να
στηρίζει και
να τρέφει το
θέαμα με τον
πιο υποτελή
και προδοτικό
τρόπο, γκρινιάζοντας
λίγο
ναζιάρικα. Με
την άνεση της πλήρους
αποστροφής, η «PRAXI»
ξεκινάει ένα
ερασιτεχνικό
ταξίδι προς
όλες τις
κατευθύνσεις. Δεν
θεωρούμε τις
νέες μορφές
έκφρασης
κομμάτι ή γέννημα
του
αρρωστημένου
παρελθόντος.
Θεωρούμε, αντιθέτως,
αυτού του
είδους τα
τολμήματα,
πράξεις υψίστης
ευγένειας
απέναντι στην
ιστορία των
καθαρών
κινημάτων. Στο
πλάισιο των
“αφιερωμάτων -
αφιερώσεων”
σε κάθε τι καθαρό
και ωραίο
αποφασίσαμε
να γράψουμε
δυο λόγια για
την οπτική
ποίηση, τους
οπτικούς
ποιητές, την
ιστορία τους
και τις, πολλές
φορές, μαγικές
διαστάσεις
του έργου τους. Σας
ευχόμαστε
ευχάριστη
ανάγνωση, ή
καλύτερα...
ευχάριστη
ενόραση. Γλωσσάρι και “Concrete poetry playground” Praxi2003 |